گنج کوروش، سناریویی دروغ در یک تونل تاریک!

به گزارش انجمن وردپرس، راه ورودی به شهر 7000 ساله فاروق که دیروز پیدا شد!!!، تمام راه مرودشت به فاروق را بسته اند یا بزرگترین گنج کوروش پیدا شد... تیترهای مختلف برای یک سناریوی تاریخی است که کمتر از یک ماه پیش کار نشر آن در فضای مجازی کلید خورد.

گنج کوروش، سناریویی دروغ در یک تونل تاریک!

به گزارش انجمن وردپرس، داستان از فیلمی که ورودی اش یک درِ دایره ای شکل کوچک بود، در روستایی نزدیک تخت جمشید با نام فاروق شروع شد و نور تلفن همراه یا چراغ قوه، دنیای کوچک آن درِ ورودی سنگی در فیلم را به یک دنیای بزرگ پر از اثر تاریخی یا همان گنجِ امروزی می رساند. واژه ای که از دوره قاجار مردم بیشتر با آن سر و کار پیدا کردند، تا امروز که خود یک شغلِ پول ساز هرچند غیرقانونی محسوب می شود.

نور چراغ داخل تونلی تاریک می شود و نخست دو اسکناس هزار و دو هزار تومانی را نشان می دهد، سپس دوربین روی یک سری مجسمه های کوچک از حیوانات و خدایان که بیشتر خدایان مِصر را به ذهن متبادر می نمایند می رود، اسکلت و استخوان و کتیبه هایی که به خط میخی است نشان داده می شوند، اما یک نکته مهم نیز در میان این همه تصاویر جالب و پر متناقض وجود دارد و آن زردی بیش از حد مجسمه ها و کتیبه های موجود در این تونلِ است!

مصیب امیری، مدیرکل میراث فرهنگی وگردشگری استان فارس نیز که مانند دیگر مردم این فیلم و همه نقل های آن را دیده و شنیده، با دلایل علمی این مسئله را رد می نماید، چون نسبت به همه یک وجه تمایز دارد؛ او سال هاست به عنوان باستان شناس، منطقه مرودشت را آنالیز نموده است.

امیری به خبرنگار انجمن وردپرس شرح می دهد: من به عنوان یک باستان شناس سال ها در مرودشت و مناطق اطراف آن کار نموده ام و از همان سال ها آوازه کشف گنج میان مردم منطقه به شیرینی رد و بدل می شود، کلمه ای که از زمان قاجار در ایران رواج پیدا کرد، مانند گنج درهی کرمانشاه یا گنج دره در همدان.

او با بیان این که برخلاف تصور مردمِ عامه، هیچ واژه خاصی برای گنج وجود ندارد، می گوید: همه کاوش هایی که در طول سال های گذشته توسط پژوهشکده باستان شناسی در کل کشور اجرا شده است، با این هدف بوده تا اشیاء و اموال فرهنگیِ به دست آمده را نخست آنالیز و سپس در موزه های مختلف نمایش داده و نگهداری کنیم.

مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان فارس در ادامه با بیان این که روستای فاروق - منطقه ای که در فیلمِ منتشرشده از آن یاد می شود - در مرودشت به عنوان یکی از دشت های غنی استان فارس واقع شده است و پیشینه آن به دوران پارینه سنگی تا متاخر اسلامی برمی شود، ادامه می دهد: این دشت آثار زیادی دارد، چون با توجه شرایط زیست محیطی منطقه و وجود زمین های کشاوزی از دوران بسیار دور تا امروز مردم در دوره های تاریخی متفاوت در آن زندگی نموده اند.

وی با بیان اینکه 300 اثر تاریخی در مرودشت به ثبت رسیده اند و از این تعداد پنج اثر تاریخی متعلق به روستای فاروق است، بیان می نماید: روستای فاروق در فاصله 25 کیلومتری تخت جمشید واقع شده است و تراکم آثار در این منطقه که نزدیک روستای فاروق است، از سوی دیگر در دامنه کوه رحمت و حد فاصل رود کُر واقع شده است. همچنین از تخت جمشید با 12 هکتار مساحت که از اوایل دهه 1300 کشف و آنالیز روی آن شروع شد، آن میزان اثر تاریخی به دست نیامد که امروز گفته می شود در روستای فاروق به دست آمده است! این نکته یکی از دلایل رد ادعای مطرح شده درباره گنج فاروق است.

او تاکید می نماید: باید به این نکته نیز توجه کرد که چطور ممکن است دو بنای مهم در یک فاصله بسیار کم از یکدیگر ساخته شوند؟

امیری با اشاره به روش های مختلف شناساسی آثار و محوطه های تاریخی توسط پژوهشکده باستان شناسی تاکید می نماید: در آنالیز و شناسایی محوطه های مختلف، انجام پیمایش در نقاط مختلف شهرها توسط باستان شناسان و در ادامه ثبت وضبط اطلاعات به دست آمده از این آنالیز ها، اطلاع رسانی انجمن های دوستدار میراث فرهنگی و حتی انتشار اخبار مردمی می توانند منابع خبری برای میراث فرهنگی در کشف چنین نقاط تاریخی باشند، مواردی که قاعدتا در صورت مطرح شدن در قالب یک حرف اولیه، میراث فرهنگی آن شهر موظف است آنالیز های مورد احتیاج را روی آن انجام دهد و به همین دلیل نیز حدود سه هفته پیش با مطرح شدن بحث فاروق، کارشناسان به منطقه مورد نظر رفتند و همه منطقه را وجب به وجب آنالیز کردند؛ اما هیچ اثری از این محوطه مورد ادعا به دست نیامد.

او همچنین با بیان این که عکس های منتشر شده در فضای مجازی تقلبی و بدلی بودن این آثار را به وضوح نشان می دهد، می گوید: از سوی دیگر اگر گفته های همان افرادی که این خبر را در فضای مجازی منتشر نموده اند کنار هم بگذاریم، می توانیم از دروغ بودن آنها نیز اطمینان حاصل کنیم.

وی با اشاره با حرف های مطرح شده مبنی بر اینکه این مکان شبیه به یک زمین فوتبال است، به درِ ورودی و تونل کوچک نشان داده شده در فیلم اشاره می نماید و ادامه می دهد: درِ وردوی آن فضا در فیلم بسیار کوچک است، حتی در ادامه یک تونل کوچک نشان داده می شود، این خود جای تعجب دارد که چطور ممکن است آثار از این محوطه خارج یا به آن وارد شده باشد؟ آن هم در شرایطی که برای ایجاد چنین فضایی باید خروارها خاک از همین در ِکوچک خارج شده باشد.

او همچنین با اشاره به چیدمان آثار به طور مرتب در کنار یکدیگر در فیلم منتشر شده اظهار می نماید: چطور ممکن است از یک سایت 2500 ساله پس از این همه سال این آثار به طور منظم و کنار یکدیگر قرار گرفته باشند؟ همچنین همه آثار نشان داده شده زرد رنگ هستند، در حالی که در دوره های گذشته بیشترین آثار تاریخی کشف شده از جنس های مختلفی مانند شیشه، نقره یا حتی مفرغ بوده اند. همچنین تصاویر منتشر شده کاملا معین است که متعلق به ایران نیستند.

وی ادامه می دهد: کسی که فیلم را گرفته، در یک فضای سربسته با یک چراغ قوه و نشان دادن دو اسکناس متعلق به ایران که کوشش دارد ثابت کند این فیلم متعلق به ایران است، دروغ خود را نشان می دهد و چون مردم از نزدیک این منطقه را ندیده اند، آن را به راحتی باور می نمایند. اما در حالی این سناریو چیده شده که همه کارها از همان ابتدا غلط است.

امیری تاکید می نماید: در حالی که در این مدت به طور دائم از رسانه ها تاکید و ثابت نموده ایم این محوطه و اطلاعات منتشر شده درست نیستند، مردم زیادی به آنجا رفته اند، حتی اعضای شورای شهر نیز محل را آنالیز نموده اند و خوشبختانه همه به یک نتیجه رسیده اند وخبر منتشر شده کاملا دروغ است.

منبع: خبرگزاری ایسنا

به "گنج کوروش، سناریویی دروغ در یک تونل تاریک!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "گنج کوروش، سناریویی دروغ در یک تونل تاریک!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید