میدان نقش دنیا؛ میدانی که مثلش هیچ جا نیست
به گزارش انجمن وردپرس، هر دالان میدان نقش دنیا پای ما را به دنیای جدیدی باز می نماید. از یک دالان صدای چکش مسگرها می آید، در یک دالان بوی ادویه دماغ مان را پر می نماید و در دالان دیگر چشم مان به قلم زنی روی پارچه می افتد. در اینجا خبری از هیچ راه بن بستی نیست. هر راسته به دالانی و هر دالان به کوچه ای ختم می گردد تا به ما این اطمینان را بدهد که نقش دنیا اصفهان همواره چیز جدیدی برای کشف کردن دارد.
میدان نقش دنیا کجاست؟
اگر انگشت مان را دقیقا در وسط نقشه شهر اصفهان قرار دهیم احتمالا به راحتی می توانیم میدان نقش دنیا را پیدا کنیم. برای رسیدن به این میدان باید به میدان امام حسین برویم و وارد خیابان سپه شویم. بعد از اینکه از کنار باغ عالی قاپو گذشتیم، پا به میدان می گذاریم تا عظمت آن همه وجودمان را فرابگیرد، میدانی که در زمان شاه عباس صفوی، جایی بوده برای بازی چوگان.
در عکس میدان نقش دنیا ما میدانی به شکل بیضی یا مستطیل می بینیم که تفاوت زیادی با میادین دیگر دارد. این معماری باعث می گردد موقع پیاده روی متوجه نشویم که داریم دور میدان می چرخیم. برای همین مسافرانی که به میدان نقش دنیا اصفهان می آیند ممکن است بارها دور میدان به این عظیمی بچرخند، اما متوجه تعداد دفعات آن نشوند. اطراف این میدان جاهای زیادی برای دیدن هست:
کاخ عالی قاپو
میدان نقش دنیا اصفهان بوی تاریخ می دهد و هر ضلعش را که نگاه کنیم، چشم مان به یک اثر قدیمی برمی خورد. عالی قاپو به عنوان یکی از زیباترین این بناها شش طبقه دارد، اما زیباترین قسمت آن به گچ بری های طبقه آخر اختصاص دارد. ساخت این کاخ از دوره شاه عباس اول آغاز شده و تا دوره شاه سلیمان ادامه داشته است. برای وارد شدن به عالی قاپو باید یک بلیط 3 هزار تومانی بخریم.
مسجد شیخ لطف الله
مسجد شیخ لطف الله را می توان از گنبد نخودی رنگ آن شناخت. این مسجد که برای همسران شاه عباس ساخته شده بود نیازی به موذن نداشته و به همین دلیل هم گلدسته ندارد. همین ویژگی ها هم آن را به یکی از خاص ترین مساجد ایران تبدیل نموده است.
موقع درخشش خورشید، آفتابی که از بین منافذ مشبک های پنجره روی دیوار می افتد، ما را به وجد می آورد. قیمت بلیط این مسجد با عالی قاپو یکسان است.
مسجد امام
این مسجد را به اسم مسجد امام، شاه هم می شناسند؛ حتی بعضی از اصفهانی ها به آن مسجد آدینه هم می گویند. تاریخچه این مسجد قدیمی تر از عالی قاپو یا مسجد شیخ لطف الله است.
گفته می گردد قبل از رو آوردن به دین اسلام، اینجا ابتدا یک آتشکده بوده که زرتشتیان در آن عبادت می کردند. این مسجد عظیم ورودی های مختلفی دارد که هرکدام به یک گنبد یا ایوان از آن می رسد.
سردر قیصریه
بعد از دیدن این بناها می توانیم سراغ جذاب ترین قسمت، یعنی بازار برویم. یکی از ورودی های بازر سردر قیصریه است که روزگاری در طبقه سوم آن نقارخانه بوده. یعنی در آن با صدای موسیقی، اوقات روز را اعلام می کردند. بالای سردر هم ساعت قلعه پرتغالی های هرمز دیده می گردد. این سر در به خاطر شباهتش با بنایی در استان قیصریه ترکیه به این اسم معروف شده.
بازارها در میدان نقش دنیا مثل همه بازارهای مسقف بر اساس اشتغال صاحبان آن به دسته های مختلفی تقسیم می گردد. مثلا اگر از ضلع غربی آن وارد شویم به راسته مسگرها می رسیم. در راهرو ظروف مسی زیادی چیده شده که البته قیمت گران تری نسبت به نقاط دیگر شهر دارد.
از مسجد شیخ لطف الله تا مسجد شاه بازار کفش دوزهاست. آخرین بازار هم بازار شاهی ست که در دوره آخرین پادشاه صفویه ساخته شده و قبلا مرکز فروش پارچه بوده. همین طور با تمام شدن هر بازار، بازار دیگری آغاز می گردد که از مغازه های آن می توان یادگاری یا سوغاتی برای دوستان و آشنایان خرید.
شربت سرای روزگار
دورتادور این بیضی را مغازه و کارگاه هایی گرفته که هرکدام شان ارزش تاریخی دارد، اما برای کشف زوایای پنهان نقش دنیا اصفهان نباید رفتار گردشگری داشته باشیم.
بیشتر گردشگر ها تنها یک دور می چرخند، با مغازه ها و ترکیب نوری که از روی سقف روی دیوار می افتد عکس می گیرند و می فرایند؛ اما مسافران دیگر به هر دالان سرک می کشند. برای مثال پشت مسجد شیخ لطف الله و در یکی از دالان ها به اسم سرای اسپادانا که در آن وسایل عتیقه می فروشند، راهروی دیگری وجود دارد که به شربت سرای روزگار؛ یکی از کافه های معروف اصفهان می رسد. این کافه پاتوق رفت وآمد قشر فرهنگی اصفهان است.
چاه حج میرزا
تا چند سال پیش چاه حج میرزا شهرت چندانی نداشت؛ طوری که اینجا بیشتر قهوه خانه ای مردانه بود. اما در سال های گذشته این قهوه خانه در بازار قنادها شهرت زیادی پیدا نموده. روی دیوارهای آن عتیقه های زیادی نصب شده که هرچقدر هم تیزبین باشیم حتما چند قلم را جا می اندازیم.
دیوار این قهوه خانه پر از عکس های قدیمی و عکس هایی از مهمان های مشهور کافه است که در بین آنها رئیس جمهور دولت اصلاحات، محمدعلی فردین و تختی هم دیده می گردد. بیشتر مسافران برای خوردن دوغ و گوشفیل به اینجا می آیند اما گردشگر هایی که مستند آنتونی بوردین، سرآشپز آمریکایی را دیده باشند حتما آب گوشت در کاسه چینی اینجا را امتحان می نمایند.
کالسکه سواری
بچه ها معمولا علاقه زیادی به این بخش از سفر دارند. وسط میدان، صفی از درشکه ها را می بینیم که مسافران را سوار و یک دور دور میدان می چرخانند.
از زمان ممنوع شدن رفت وآمد خودرو به میدان نقش دنیا، کار و بار این کالاسکه ها هم شکوفا شده و به خصوص آنهایی که راه رفتن برایشان سخت است، می توانند با این کالاسکه ها به شکل مختصری میدان و مغازه های سوغات اطرافش را و دوچرخه سوارهایی که از جاذبه های اصفهان و این میدانند را ببینند.
منبع: اسنپ تریپ